گاهی دلم میخواد خودمو گول بزنم.که منم میتونم مثل همه یه آینده شادو شیرین با همسرم که از ته دل عاشقشم داشته باشم.که پشت دست مخملیو نرم بچمو با نوک انگشتام نوازش میکنم.که لبخند میزنم وقتی رضایت از منو توی چشماشون میبینم، با اینکه حرف زیادی بهم نمیزنن.
(نفس عمیق) چقدر گاهی بعضی آرزو ها شیرینن. بعضی فکرا آرامش بخش.بعضی حرف ها دلخوش کننده...اما درد زیادی توشه وقتی که بدونی جنس این چیزا از یه شیشه خیلی خیلی نازکه.که توی اتفاقات تا میان رنگ زندگی به خودشون بگیرن...تررررق.
نچ...حداقل من یکی میدونم.هرچقدر که بیشتر تلاش کنی آدم خوبی باشی...آدمای لایق کمتری دوروبر خودت پیدا میکنی.چند وقتیه که دارم از خودم میپرسم....آیا میشه یک مرد رو دوست داشت؟؟!!
مرد...این موجود خودخواه، اینموجود دورو، این آدم زورگو...این بشر ظاهر پسند...
مرد چیزی نیست که ما دخترا توی افکارمون توی آغوش میگیرمشونو رویای رقصیدن باهاشون تو شب عروسیو میپرورونیم...
مرد یه چیز کملا گربه صفتیه. مرد تو رو نمیبینه.نگاهت میکنه. مرد تو رو لمس میکنه میخوادت...اما هرچیزی، حتی تپش قلبشون هم انقضا داره.چون برای یه مرد زیبا، یه مرد همه چی تموم، یه مرد خواستنی، چیزی به اسم عشق، معنی نداره.
مردی که چیزی نداره، پول نداره، قیافه نداره، اخلاق نداره، و و و.مردیه که خیلی برات مرام میزاره.مردیه که مدام بهت فک میکنه.مردیه که هیچوقت پشتتو خالی نمیکنه.آیا این از صفات خوب یک مرده؟
هه...نه.اون ای کارو میکنه، چون چاره دیگه ای برای نگه داشتنت توی زندگیش نداره.
نمیخوام به هیچ مردی تو هیچ جایی توهین کرده باشم.اما چیزایی که اینجا نوشتم، تجربیاتیه که خودم کسب کردم. من چشمام بازه، گوشام بازه، هیچوقت نمیبندمشون.کسی که جنس مردارو بشناسه.
قسم میخورم.از زندگی باهاشون پس میکشه.مگه اینه...چاره دیگه ای نداشته باشه.
برگزاری کلاس آموزشی ارتباط والدین با جوانان